Stockholm flott borg sem allir ættu að skoða.

Nýkomin heim frá Stockholm verð ég að játa það að fyrir mér er sú borg mun flottari og meira trend en mér hafði grunað.  Búðirnar voru hver annarri glæsilegri og strákarnir líka! Næturlífið frábært og borgin iðaði gjörsamlega af lífi!  Mæli ég hiklaust með því að íslendingar skoði eitthvað annað en Köben og strikið, kíkið á Stockholm og það sem þar er í boði.  Ég verð líka að koma því fram að karlmenn eru einstaklega smekklegir þarna úti, maður sá hreinlega hverning metro maðurinn fékk að njóta sín til hins ítrasta.  Húðin greinilega ekki látin sitja á hakanum og af ljómanum af dæmi þá var greinilega um að ræða nýjustu línu Armani á húðina, flestir karlmenn gengu með hliðartösku (sem var ekki nógu stór fyrir fartölvu, þannig ég veit ekki hvað var í henni) og á leiðinni í eða úr vinnu höfðu þeir all flestir komið við í flottustu tískuhúsum bæjarins.  Húrra fyrir sænskum karlmönnum kannski að þeir bjóði upp á námskeið fyrir hina íslensku ???

Japanese football

ja hérna hér..hahahaha

sko ég get svarið það ég er búin að vera svo algjörlega tóm gagnvart þessi bloggi mínu að það hálfa er nóg.  Í þau skipti sem ég hef verið fyrir framan tölvuna mína og ákveðið að nú skal vera rétti tíminn til að skrifa bloggfærslu þá hef ég staðið á gati....  Ég hef greinilega ekki svipað hugmyndaflug og Ellý Ármanns og ef ég væri með það er ég eflaust of bæld til þess að skrifa það niður hehehe.

  Annars er ég búin að vera mjög dugleg á facebook, það er einhvern vegin að ná til mín og reyndar milljónir annarra.  Ég fór á námskeið um daginn um það hvernig maður á að hætta sjálfsvorkunn og horfast í augu við alla þá yndislegu galla sem maður er prýddur og elska sjálfan sig skilyrðislaust, því annars gætu fáir aðrir gert það.  Það virkaði ágætlega fyrir mig svei mér, í kjölfarið á þessu námskeiði tók ég mataræðið í gegn og fór að borða hollari mat, því jú sykur og skyndibitafæða er ekkert rosalega gott hvorki fyrir líkama né sál.  Nú er ég orðin svona óþolandi típa sem fer ekki á McDonalds með börnin um helgar heldur á Maður lifandi og Gló og þess háttar staði og kaupi hollustu nammi .  Ég tók reyndar endanlega ákvörðun að sleppa því að borða sykur, hvítt hveiti, ger og alls kyns aukaefni eftir að ég hitti hana Matthildi sem er heilpraktiker sem komst að þeirri niðurstöðu að ég væri að gerjast að innanverðu, án gríns..... en þetta hefði aldrei verið svona auðvelt fyrir mig að sleppa þessum fæðutegundum nema að ég hefði verið farin að elska sjálfa mig svona rosalega mikið eftir þetta námskeið sem ég fór á, alla vega það mikið að mig langar að hætta að gerjast .  Guðni Gunnarsson ropeyogafrumkvöðull heldur þessi námskeið og mæli ég hiklaust með þeim við hvern þann sem hefur áhuga á smá naflaskoðun og sjálfsrækt sem og að kíkja til hennar Matthildar heilpraktiker, þessi blanda er virkilega góð fyrir líkama og sál. Allavega mína.

Að beygja nafnið Britney

Hér er Britney

um Britney

frá Britneyju

til Britneyjar

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA

Britney mætti ekki

Langt um liðið

Það er hreinlega orðið alltof langt síðan að ég skrifaði eitthvað inn á bloggið mitt.  En það hefur allt verið brálað að gera, sem er ekkert nema gott.  En þá er oft orkan sem maður hefur aflögu notuð í eitthvað annað en að setjast fyrir framan tölvuna og blogga.  Dagarnir líða rosalega fljótt og fyrr en varir eru komin jól, börnin fermd og barnabörn á leiðinni......nei róleg!  Það er margt spennandi framundan, skemmtilegir hlutir í uppsiglingu.  Ég ætla að taka mig á í blogginu og vera duglegri í ræktinni  heyr heyr.

 

Harlem Reykjavíkur

Mér blöskraði gjörsamlega í dag og varð svo sótill að ég var búin að skrifa bréf í kollinum á mér til allra þeirra ráðamanna sem stjórna sundlaugum Reykjavíkur í dag.  Ég er sundpía þ.e.a.s mér finnst æðislega gott að notfæra mér þessa frábæru þjónustu sem við höfum kost á, að fara í sund.  Hvort sem það er til að slaka á, eða þykjast vera ofsalega heilsusamleg og synda eða einfaldlega til að fara með börnin mín að busla og leika mér.  Ég fer yfirleitt í Grafarvogslaugina, þar er öll aðstaða til fyrirmyndar, sjáanleg skiptiborð fyrir litlu krílin sem og litlir balar með sæti í, þar sem þau geta buslað meðan maður þvær sér. Þar er innilaug og ef einhverja hluta vegna hún sé lokuð þá er yfirleitt miði í glugganum frammi með upplýsingum um lokun hennar, hárblásararnir eru s.s allt í lagi þeir eru kannski í eldri kantinum og fer fækkandi en ágætir þó. Einnig hef ég sótt Árbæjarlaugina sem og nýju sundlaugina í Mosfellsbæ og hef ekki yfir neinu að kvarta nema samskeytunum í rennibrautinni í Mosfellsbæ eða "ostaskeranum" eins og starfsfólkið þar talar um.  Jæja í dag fékk eldri drengurinn minn að velja sér sundlaug og Breiðholtslaugin varð fyrir valinu.  Ég fór ein með báða drengina mína 6 ára og 1 og hálfs árs nema hvað að ég kom þreytt, svekkt og pirruð út tveimur tímum seinna.  Aðstaðan var ekki upp á marga fiska, 2 "ósýnlega" skiptiborð fyrir börnin þannig ég þurfti að hátta og klæða barnið í fanginu á mér, þau voru víst þarna en fóru gjörsamlega fram hjá mér og engin starfsmaður inn í klefanum til að veita upplýsingar. Tveir gamlir dótakassar fyrir börnin að sitja í á meðan forráðamaður þeirra þvær á sér hausinn, þau hafa víst svo slæma reynslu af bölunum í Breiðholti þeir brotna víst alltaf um leið hjá þeim...KOMON dótakassinn var líka úr plasti, svo hárblásarnir þeir voru þannig að ég hefði alveg eins getað beðið strákinn minn um að blása á hárið á mér.  Oh mæ oh mæ, ég gat ekki annað en hlegið innra með mér, hvað er eiginlega málið??  Er það vegna þess að meiri hlutinn af fólkinu sem býr í Breiðholti eru ekki af íslensku bergi brotið? Eða er það vegna þess að það er svo mikið af gömlu fólki í Breiðholti? Ég meina aðstaða fyrir eldra fólk var mjög fín þarna, stóll í hverju horni til að setjast á og hvíla lúinn bein en fyrir barnafólk að mínu mati ekki svo góð.

Jæja nú er hrokinn farinn að tala, ætla að hætta hér. Ég var allavega ekki upp á marga fiska í dag þegar ég kom úr sundi, frekar þreytt og úfinn móðir með tvo pirraða drengi. Aldrei að vita nema ég gefi Breiðholtslaug annan sjens einhvern daginn í betra skapi, en ég upplifði Breiðholt í dag sem Harlem Reykjavíkur, þó svo að það hverfi sé að mínu mati ekkert verra en eitthvað annað.

The Secret

Jæja þá er ég loksins búin að ná í mynddiskinn sem ég pantaði frá Ameríku upp í toll, ég lendi alltaf í tollinum og ég hreinlega fatta ekki hvernig sumar vinkonur mínar sleppa alltaf með sínar vörur í gegn en ég þarf alltaf að borga(ætli þær eigi ekki ættingja hjá Póstinum ).  Að þessu sinni þurfti ég að borga rúmlega 1.300 kall til að leysa út diskinn sem kostaði rúmlega 2.400 krónur á netinu.  Nú á svo að horfa á hina leyndumynd og öðlast það sem vantar í líf mitt eða það sögðu þau í Oprah þættinum þetta fólk sem var búið að tileinka sér þessi fræði það var allt meira og minna millar eða svo ótrúlega hamingjusamt að það var sjálflýsandi!  Ég reyndar byrjaði á því að lána hana því ég vill einhvern vegin meira að aðrir séu líka hamingjusamir ekki bara ég og að lífið gengur út á að deila hahahaha.... afsökun ég bara nennti ekki að horfa á hana í kvöld þannig ég lánaði Steinku hana svo hún gæti uppfrætt mig um Leyndarmál lífsins á morgun í vinnunni.  En þá er það bara spurning hvað næst ætli það verði Kabbalah eða vísinda kirkjan hver veit?

Bootcamp

Ég er byrjuð í "bootcamp"! Húrra fyrir mér og öllum hinum öpunum sem eru með mér að sprikla......en hvað þetta er nú gaman, vá æðislega hressandi.  Við fórum í dag í þessu fína veðri líka út að hlaupa.  Eftir fyrsta hringinn sem við hlupum var ég búin að missa allt raunveruleikaskyn og "einungis" tveir hringir eftir.  Mér fannst ég hvorki heyra né sjá lengur, þvílíkt og annað eins og það í Ármúlanum innan um fullt af bílum, ég sá alveg fyrirsögnina standa ljóslogandi fyrir framan mig "Ung kona hljóp fyrir bíl í Ármúlanum"svo mundi standa í textanum að ekki væri vitað um tildrög slysins en talið er að hún hafi verið í einhvers konar leiðslu. En eftir að hafa hlaupið 3 hringi í kringum Ármúlann, 250 hnefabeygjur, 250 uppstig og 20 hjólböruæfingar var ég bara nokkuð sátt við sjálfa mig.  Fannst ég bara hafa staðið mig með prýði og ef ég væri ekki í svona góðum bata af nammifíkninni hefði ég á góðum degi verðlaunað mig með stórum ís með dýfu

Eiki rauði....

Maðurinn með rauða hárið stóð sig með prýði, vel sungið hjá honum og allt það.  En ég sé bara ekki framm á það hvort, hvenær og hvernig við eigum eftir komast upp úr þessari undankeppni.  Lítil eyja út í hafi með ekki fleiri íbúa.....ha! ég get nú ekki sagt annað en sveiattan, við erum föst í undankeppni og hverjir voru að komast áfram í gær, jú austur evrópulöndin, þau kjósa að sjálfsögðu samlanda sína eins og við kusum danska og norska dragdrottningar.  Hvar var ljúfi drengurinn sem norsarar sendu fyrir nokkrum árum síðan sem vann hug og hjörtu allra með lagi sínu, hann söng svo ljúft "I´m in looooovvveee, with a beautifulll girl, she the one" spilaði meira að segja á píanó með ekkert smá fjölhæfur, hann var ágætur greyið allavega sætur eins og colgate gaurinn frá Hvíta Rússlandi, hum ég hugsaði bara easy fella á lýtaaðgerðum.

En nei öll þessi hræðilegu lög!! OMG mér fannst svo mörg önnur eiga skilið að komast áfram en sum þeirra sem fóru áfram. En ég kaus allavega þrisvar sinnum einu sinni Ungverjaland, (komst áfram)mér fannst það lag mjög gott en ömurleg props á sviðinu svo kaus ég Sanjaya sem kom alla leið frá Ameríku til að syngja Love Power fyrir Belgiu og danska lagið vegna þess að mér fannst ég skildug til þess (ég er að reyna að vinna í meðvirkninni)

Frá fornöld að nútíð

Gaman er að spyrja sjálfan sig þeirrar spurningar af hverju konur og menn voru sköpuð svona ólík? Var það til þess að skaparinn fengi að skapa einn stóran og sterkan en annan minni og veikari? Hafði það kannski meira með það að gera að einn gæti fætt af sér líf en hinn upplifað að horfa á aðra manneskju koma litlu barni í heiminn? Svona hlutum væri hægt að velta endalaust fyrir sér og við þessum spurningum finnast vafalaust aldrei fullkomin svör.

Ef við horfum aftur til fornaldar þá hafa samskipti kynjanna alla tíð byggt á ákveðinni hlutverkaskiptingu. Karlmennirnir fóru út og veiddu dýr sem nýtt voru til að fæða og klæða fjölskylduna. Bóndinn kom líka heim með við og tálgaði úr honum vopn. Konurnar elduðu úr hráefninu sem bóndinn færði þeim og saumuðu úr skinninu. Þær sáu jafnframt um að fegra og snyrta heimilið sem í þá daga var yfirleitt hellir eða kofi út í skógi. Þeirra hlutverk var einnig að koma barnaskaranum til manns.  Svona var þetta í fornöld en sem betur fer erum við konur orðnar aðeins framsæknari en hér áður fyrr þótt enn séu margir staðir úti í hinum stóra heimi á hálfgerðu fornaldarstigi ennþá. Það er hins vegar ekki ýkjalangt síðan þessir hlutir fóru að breytast hér á Íslandi. Ekki fyrir svo löngu síðan vann maðurinn úti og færði fjölskyldunni tekjur til að kaupa mat á diskana og efni í fatnað á börnin. Konurnar sáu um að kaupa inn, elda matinn, gefa fólkinu sínu að borða, smyrja nesti og standa á þröskuldinum með bros á vör og opna arma þegar börnin komu hlaupandi heim úr skólanum. Þær saumuðu líka fötin og skreyttu heimili með fallegri handvinna sem þær unnu sjálfar.  Auðvitað tók frúin líka vel á móti bóndanum þegar hann kom heim eftir langan vinnudag, færði honum blaðið og  heitt kaffi á bakka inn í stofu þar sem hann sat og kveikti sér í pípu. Börnin urðu svo að reyna að vera stillt og prúð því pabbi var þreyttur og sýna þurfti honum tillitssemi. Á kvöldin þegar börnin voru gengin til náða og kyrrð og ró komin á heimilið pressaði frúin skyrtu og buxur bóndans til að tryggja að hann væri nú snyrtilega til fara í vinnunni.  Þessi lýsing átti kannski frekar við á heimilum þeirra sem voru vel stæðir. Þeir sem höfðu minna á milli handanna létu nægja að þvo vinnufötin og þar var hvíldartíminn styttri. Engu að síður voru lífsmynstur heimilanna svipuð að því leyta að í fæstum tilfellum vann konan úti. Ætlast var til að hún sinnti heimilisstörfum og uppeldi barnanna hver sem fjárhagsleg staða fjölskyldunnar var. Í dag eru breyttir tímar. Báðir foreldar vinna úti og eru frekar uppteknir af sínum starfsframa. Aðeins örfáar konur eru heimavinnandi. Enginn bíður eftir börnunum með bros á vör og opna arma á þröskuldinum þegar skóladegi lýkur. Flest börn fara beint á frístundaheimili. Sum eru sótt en önnur arka heim með þunga tösku á bakinu eftir erfiðan dag. Þegar heim kemur tekur við heimalærdómur og þar sem flestir eru orðnir þreyttir og pirraðir eftir langan vinnudag eiga foreldrarnir oft erfitt með að aðstoða og styðja börnin. Lexíunum er því hespað af með látum.  Annað er líka mikið breytt. Ef bóndinn dirfist að leggjast upp í sófa meðan frúin tekur til kvöldmat þá fær hann svo illt auga að hann þorir ekki annað en að dröslast á fætur og taka þátt í heimilisstörfunum af innlifun. Það er að segja ef eldaður er kvöldmatur. Þreytan er iðulega það mikil að auðveldara er að lyfta símtólinu panta eitthvern skyndimat. Börnin eru sjaldnast stillt og prúð. Þau rífast um hvert þeirra eigi að gera næst í tölvuleiknum eða hvaða stöð eigi að stilla sjónvarpið á. Unglingurinn á heimilinu situr fyrir framan tölvuna inn í herberginu sínu með lokað að sér. Ýmist er hann á msn-inu eða að spila drápsleik og oftar en ekki með heyrnartól ipodsins í eyrunum á meðan.  

Samskipti milli fólks hafa stórlega minnkað bæði innan fjölskyldunnar og utan. Karlmaðurinn sinnir enn veiðiþörf sinni en nú á dögum veiða menn sér til skemmtunar og til að njóta samvista við aðra veiðimenn. Konurnar uppfylla þörfina fyrir félagsskap í svokölluðum „saumaklúbbum“ en lítið er víst saumað í þeim. Foreldrar og börn eyða líka litlum tíma saman og sjaldnast gefst færi á að ræða saman í ró og næði.  En þessar breytingar virðast ekki hafa eingöngu jákvæðar breytingar í för með sér. Glæpir hafa aukist og sífellt yngri börn fara að misnota áfengi og eiturlyf. Meðal sumra unglinga og ungmenna er eins og siðferði eða hæfni til að greina rétt og frá röngu hafi tapast á leið inn í fullorðinsárin. Tölvuleikir, ofbeldismyndir og einangrun kunnu að hafa brenglað og skemmt huga þeirra. Nú er kannski mál að spyrja: Er hraðinn í þjóðfélaginu það mikill að  við getum ekki sinnt börnum okkar? Er hugsanlegt að heimurinn og mannfólkið séu þannig vaxin að maðurinn eigi að veiða í matinn fyrir fjölskylduna og færa heim björg í bú á meðan konan eldar matinn, saumar á börnin og kemur þeim til manns?  Sú hlutverkaskipting karla og kvenna hljómar harla óspennandi í eyrum nútímakvenna. Fæstar erum við lagnar við saumavélina, hvað þá prjónaskapinn og svo er þörfin fyrir að vera í samskiptum við annað fullorðið fólk mjög sterk. Kannski snýst þetta fyrst og fremst um það að koma betra skipulagi á hlutina og minnka álagið á fjölskylduna.  

Hver og einn getur lagt þar sitt af mörkum og ein góð hugmynd er sú að á hverjum degi hverfi fjölskyldan saman aftur í fornöld svolitla stund. Þá er slökkt á öllum óþarfa rafmagnstækjum, eins og gemsum og sjónvarpi, ljósin dempuð, jafnvel kveikt á kertum og síðan farið saman yfir það sem gerðist um daginn. Hver og einn nefnir einn hápunkt úr sínu lífi og deilir honum með fjölskyldunni. Í lokin passa allir sig á að faðmast og kyssa hvern annan góða nótt. Það tryggir að allir fari ánægðir og sáttir að sofa. Svona stund þarf ekki að taka meira en tuttugu mínutur en gefur fjölskyldunni svo miklu meira en hægt er að ímynda sér og allir fá aukna orku til að takast á við nýjan og annasaman dag á jákvæðari og skemmtilegri hátt.

Þessa gein er að finna í 3tbl.2arg.mars2007 í h tímariti www.htimarit.is e. höfund blogs.